Перайсці да зместу

Расійская акадэмія навук

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Расійская акадэмія навук
(РАН)

Новы будынак Прэзідыума Расійскай акадэміі навук на Вараб'ёвых горах у Маскве
Міжнародная назва Russian Academy of Sciences
Дата заснавання 1724
Тып нацыянальная акадэмія навук
Кіраўнік Laurentius Blumentrost[d][2], Кацярына Раманаўна Дашкава[2], Канстанцін Канстанцінавіч[3], Аляксандр Пятровіч Карпінскі[4], Уладзімір Лявонцьевіч Камароў[4], Сяргей Іванавіч Вавілаў[4], Аляксандр Мікалаевіч Несмяянаў[5][6], Мсціслаў Усеваладавіч Келдыш[6] і Анатоль Пятровіч Аляксандраў[6]
Прэзідэнт Генадзь Якаўлевіч Краснікаў [1]
Навуковыя супрацоўнікі ~ 50 тыс.
Акадэмікі 819
Члены-карэспандэнты 1081
Размяшчэнне Масква
Юрыдычны адрас 119991, Масква, Ленінскі пр. 14
Сайт www.ras.ru
Узнагароды
ордэн Леніна ордэн Дружбы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Расійская акадэмія навук (РАН) — дзяржаўная акадэмія навук, вышэйшая навуковая арганізацыя Расійскай Федэрацыі, вядучы цэнтр фундаментальных даследаванняў у галіне натуральных і грамадскіх навук у краіне. Асноўнай мэтай дзейнасці Расійскай акадэміі навук з’яўляецца арганізацыя і правядзенне фундаментальных даследаванняў, накіраваных на атрыманне новых ведаў аб законы развіцця прыроды, грамадства, чалавека і спрыяльных тэхналагічнаму, эканамічнаму, сацыяльнаму і духоўнаму развіццю Расіі. Расійская акадэмія навук з’яўляецца некамерцыйнай навуковай арганізацыяй, створанай у форме дзяржаўнай акадэміі навук і выконваючай важныя канстытуцыйна-публічныя задачы па забеспячэнні дабрабыту і росквіту Расіі (Прэамбула Канстытуцыі РФ) і свабоды навуковай творчасці (арт. 44 Канстытуцыі РФ).[7]

Агулам у Акадэміі станам на 30 красавіка 2024 года налічвалася 1008 навуковых устаноў, каля 50 тыс. навуковых супрацоўнікаў, у тым ліку 819 акадэмікаў, 1081 членаў-карэспандэнтаў і 713 акадэмічных прафесараў[ru]. Таксама ёсць прыкладна 440 замежных членаў.

Член-карэспандэнты

[правіць | правіць зыходнік]

Акадэміі навук краін блізкага замежжа

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Gennady Krasnikov elected new President of the Russian Academy of Sciences. Novye Izvestia (20 верасня 2022).
  2. а б Хартанович М. В. Анатомическая коллекция Кунсткамеры Императорской Академии наук: от века осьмнадцатаго в век девятнадцатый, Anatomical Сollection of the Kunstkamera of the Imperial Academy of Sciences: through the XVIII to the XIX centuries // Историко-биологические исследования — 2019. — Т. 11, вып. 1. — С. 36–48. — ISSN 2076-8176; 2500-1221doi:10.24411/2076-8176-2019-11984
  3. Мильчакова Н. А. Вклад В.А. Водяницкого в восстановление Севастопольской биологической станции и благоустройство города Севастополя после Великой Отечественной войны, Contribution of V.A. Vodyanitsky in the restoration of the Sevastopol biological station and the improvement of Sevastopol City after World War II // Историко-биологические исследования — 2019. — Т. 11, вып. 3. — С. 7–29. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  4. а б в Geltman D. V. Владимир Леонтьевич Комаров: краткий биографический очерк, Vladimir Leontyevich Komarov: a short biography // Историко-биологические исследования — 2020. — Vol. 12, Iss. 4. — P. 12–37. — ISSN 2076-8176; 2500-1221doi:10.24411/2076-8176-2020-14002
  5. «Я был рад и ошеломлён находкой сокровищницы материалов по российской генетике», “I Was Delighted and Aghast at the Treasure Trove of Materials on Russian Genetics” // Историко-биологические исследования — 2018. — Vol. 10, Iss. 1. — P. 52–80. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  6. а б в Ichikawa H. Against the Lysenkoites’ Hegemony: On the Establishment of the Institute of Cytology and Genetics at the Siberian Branch of the USSR Academy of Sciences, Против гегемонии лысенкоистов: Создание Института цитологии и генетики в Сибирском отделении Академии наук СССР // Историко-биологические исследования — 2017. — Vol. 9, Iss. 2. — P. 7–21. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  7. Голиченков А. К. «Академия — один из столпов российской государственности» в книге Гаджиев Г. А., Голиченков А. К. (ред.) Правовой статус Российской Академии Наук: с позиций конституционной экономики. — М., Юстицинформ, 2011, ISBN 978-5-7205-1118-0, с. 4